
Ons gevoel van geluk hangt samen met het meer of minder slagen in het leven. Het meer of minder halen van onze doelen. Eerder schreef ik al dat we de invloed die wij hebben op de wereld om ons heen niet moeten onderschatten. Ik geloof nog steeds dat we best veel invloed hebben. Bewust en onbewust. Maar die invloed is niet oneindig. De vraag is natuurlijk: Waar liggen de grenzen? Wat kunnen we nog beïnvloeden en wat niet. Psycholoog Errez Bar omschreef de cirkel van invloed. Alles binnen die cirkel kun je beïnvloeden. Alles wat buiten die cirkel ligt niet. Het klinkt simpel. Toch bestaat er veel stress bij mensen omdat ze op bepaalde gebeurtenissen geen invloed kunnen uitoefenen. Dat frustreert dan, zeker als het belangrijke levenszaken zijn en er veel vanaf hangt. Ook kan het te maken hebben met een groot verantwoordelijkheidsgevoel.
Toch is het de moeite waard om eens goed na te denken over wat er binnen die invloedcirkel ligt. Wat je allemaal doet, en laat, en wat volledig door jezelf bepaald wordt. Dat is wellicht bijna je hele dagindeling, je planning, de kleren die je draagt, de manier waarop je mensen benadert, je hele manier van handelen. Waar je geen invloed op hebt is bijvoorbeeld het weer, de treintijden, het handelen van anderen. Laten we zeggen dat dit allemaal buiten onze cirkel van invloed ligt. Als we nu die dingen van buiten die cirkel niet zouden hoeven veranderen, dan zou ons gevoel van geluk al een stuk dichterbij komen. Dat er dingen zijn waar we invloed op hebben en dingen waar we geen invloed op hebben is in principe geen probleem. Het probleem is er pas als we invloed willen hebben op die dingen van buiten die cirkel. Je probeert dan ergens bij te komen waar je niet bij kunt. En daar begint de frustratie en de stress. En dat is de voedingsbodem voor het ontwikkelen van psychische en daarbij horende lichamelijke klachten.
Eigenlijk zou het heel goed zijn om te accepteren dat er factoren zijn waar we geen invloed op hebben. En op die dingen zouden we ook geen invloed moeten willen uitoefenen. Als we weten dat het echt buiten onze invloedsfeer ligt hoeven we het ook niet te proberen. Dat betekent niet dat we hier machteloos in zijn. We kunnen nog heel wat doen dat binnen onze cirkel ligt om de situatie draaglijker te maken. Eens werd ik opgeroepen voor de militaire dienstplicht. Ik had daar helemaal geen zin in en het kostte me ook nog eens twee jaar opleidingstijd. Het gooide mijn veilige, comfortabele leventje aardig overhoop. Tot op de dag van opkomst heb ik enorm gebaald. Maar ik besefte me toen dat ik dat geen twee jaar ging volhouden. Ik nam me voor om er maar het beste van te maken en dingen te vinden waar ik plezier in had. De situatie veranderde niet, maar mijn leven werd een stuk aangenamer. Veel later ben ik eens in het ziekenhuis opgenomen met een levensbedreigende ziekte. Mijn leven stond meer op zijn kop dan ooit tevoren. Zeker ook omdat mijn toekomst op het spel stond. Ik ben mij gaan richten op overleven. En dat was soms vechten tegen beter weten in. Maar ik heb van alle dagen, uren of zelfs minuten de positieve momenten opgezocht. Ik heb mijn uiterste best gedaan om mijn leven, in die situatie, zo comfortabel mogelijk te maken. Wat eerder niet leek te lukken gebeurde. Ik kreeg weer controle over mijn leven. Het is daarna vaker heel spannend geweest. En wat blijkt: Oefening baart kunst.
Kort gezegd voel je niet verantwoordelijk voor factoren buiten die invloedcirkel. Je moet maar zoveel mogelijk winst halen uit datgene wat binnen jouw invloedsfeer ligt. En dat hoeft niet direct te lukken. Wees niet te streng voor jezelf. Maar onthoud: zowel de cirkel van verantwoordelijkheid als de cirkel van zelfverwachting mogen nooit groter zijn dan de cirkel van invloed.